·w bibliotece założonej przez Asurbanipala zgromadzono zbiór wielu tysięcy książek. Były to gliniane tabliczki pokryte pismem klinowym. Do dziś pozostało z tego cennego zbioru 20 tysięcy tabliczek. Przechowywane są pieczołowicie w Muzeum Brytyjskim w Londynie i stanowią cenne źródło dla badaczy świata starożytnego.
·zwój papirusowy to forma praksiążki wywodząca się z Egiptu. Najstarszy zachowany zwój pochodzi z XXX w. P.n.e. Zwoje miały kształt długiej wstęgi o szerokości od 10 do 30 cm., a długość sięgała czasami do kilkudziesięciu metrów przeciętnie (6-8 m.). Tekst pisano tylko po jednej stronie, w poprzek zwoju i w kolumnach szerokich na ok. 40 znaków
·w Chinach i Japonii do dziś wytwarza się prócz zwykłych książek - książki zwoje. Są to zwykle cykle obrazków malowanych ręcznie, którym towarzyszy krótki wypisany pędzelkiem tekst.
·Pliniusz Starszy obliczył żywot karty papirusowej na ok. 200 lat.
·według tradycji, pierwszym który wpadł na pomysł złożenia na pół arkusza papirusu był Juliusz Cezar (I wiek przed naszą erą). Ten pomysł okazał się trwalszy niż jego podboje.
·pergamin to materiał piśmienniczy wyrabiany ze specjalnie wyprawionej skóry zwierzęcej. był on bardzo kosztowny ale zarazem trwały. Pergaminowe arkusze zaczęto składać i zszywać dając w ten sposób znacznie praktyczniejszą od zwoju formę książki - kodeks.
·Skryptorium - to specjalne pomieszczenie w klasztorze lub na dworze królewskim przeznaczone do pracy nad pisaniem ksiąg. Przeważnie były to sale obok biblioteki, a czasami krużganki klasztorne ze względu na dobre oświetlenie. Nad rękopisami pracowano tylko w dzień, przeciętnie 6 godzin.
·papier wynaleźli Chińczycy na przełomie II i I wieku przed naszą erą, podobno przypadkowo przy myciu jedwabnej waty rozpostartej na matach, które polegało na zwilżeniu jej i biciu kijami. Po zdjęciu wypranej waty na matach zostawała cienka warstwa nieznanego tworzywa, która po wyschnięciu nadawała się do pisania. Chińczycy szybko zastąpili włókna jedwabiu włóknami roślinnymi szmatami lnianymi i starymi sieciami rybackimi. Te surowce dominowały w wytwarzaniu papieru do połowy XIX wieku.
·najpopularniejszą książką na świecie jest Biblia. Dotychczas wydano ponad 2,5 miliarda jej egzemplarzy. Została przetłumaczona na prawie wszystkie języki i wydana w najmniejszych nawet krajach świata.
·w Średniowieczu za jedną ręcznie pisaną książkę można było kupić kilka wiosek Okładki i brzegi takich książek wykańczane były złotem i drogimi kamieniami. Księgi te, przykute do ściany łańcuchami, przechowywano w pilnie strzeżonych miejscach.
·w Polsce największy zbiór ksiąg łańcuchowych posiada Biblioteka PAN w Gdańsku, a pojedyncze egzemplarze przechowują Biblioteka Narodowa w Warszawie i Uniwersytecka we Wrocławiu.
·na powstanie jednej 100 kartkowej książki potrzeba 2-3 drzewa średniej wielkości. Dlatego coraz częściej produkuje się papier z makulatury
·wynalezienie techniki CD ROM t prawdziwa rewolucja technologiczna porównywalna z rozpoczęciem wykorzystania papirusu do zapisywania informacji. CD ROM nazywany jest nawet "elektronicznym papirusem", ponieważ pozwalał w porównani z innymi materiałami pisarskimi na zapisanie praktycznie nieograniczonej ilości informacji.
·żywotność płyty kompaktowej obliczono na 100 lat.
·CD ROM umożliwia nie tylko zapis tekstu ale także dźwięku, grafiki i animacji. Technika ta nazywana jest technika multimedialną.
·na jednym CD ROM-mie o pojemności powyżej 600 MB można zapisać 300 - 500 stron tekstu.
·zaliczana przez UNESCO do skarbów światowego dziedzictwa - pochodząca z 13 wieku Tripitaka Koreana, nazywana 'Buddyjska biblią" została przepisana na CD Rom. Ten najobszerniejszy zbiór prac Buddy, który w oryginalnej formie składał się z 81258 rzeźbionych, drewnianych tablic (53 miliony znaków) właśnie dzięki zapisowi na CD ROM-mie został po raz pierwszy udostępniony publicznie.
