-         Uczeń wie, że różne wielkości fizyczne wyraża się w różnych jednostkach i zna te jednostki.

-         Uczeń zna proste związki miedzy jednostkami wielkości podstawowych (np. masy, czasu, drogi).

-         Uczeń potrafi rozpoznać spoczynek i ruch w różnych układach odniesienia.

-         Uczeń odróżnia tor ruchu od drogi przebytej przez ciała.

-         Uczeń rozróżnia ruchu prostoliniowe od krzywoliniowych

-         Znając położenie początkowe i końcowe ciała, uczeń potrafi narysować wektor obrazujący przemieszczenie.

-         Uczeń wie, że ciało poruszające się ruchem jednostajnym w każdej jednostce czasu przebywa taką samą drogę.

-         Uczeń potrafi obliczyć drogę w ruchu jednostajnym.

Wymagania na ocenę dostateczną obejmują wszystkie wymagania na ocenę dopuszczającą i ponadto:

-         Uczeń umie przeliczyć jednostki szybkości.

-         Uczeń potrafi, znając V i t obliczyć drogę przebytą przez ciało ruchem jednostajnym.

-         Uczeń umie obliczyć szybkość średnią.

-         Uczeń odróżnia ruch przyspieszony od jednostajnego czy opóźnionego.

-         Uczeń wie, że w ruchu jednostajnie przyspieszonym w każdej jednostce czasu szybkość wzrasta o te samą wartość.

-         Na podstawie wyników podanych w tabeli uczeń potrafi sporządzić wykres s(t) i v(t).

-         Uczeń potrafi rozpoznać (spośród innych wykresów) wykres v(t) i s(t) dla ruchu jednostajnego.

Wymagania na ocenę dobrą obejmują wszystkie wymagania na ocenę dostateczną i ponadto:

-         Uczeń potrafi poprawnie skomentować przykład dotyczący układów odniesienia i względności ruchu.

-         Uczeń potrafi narysować wektor przemieszczenia i odróżnia te wielkość od drogi przebytej przez ciało.

-         Uczeń wie, że w ruchu prostoliniowym w tę samą stronę wartość przemieszczenia jest równa drodze.

-         Uczeń rozumie i potrafi poprawnie objaśnić, co to znaczy, że w ruchu jednostajnym droga przebyta przez ciało jest wprost proporcjonalna do czasu trwania ruchu.

-         Uczeń wie, że w ruchu jednostajnym stale w tę samą stronę wartość prędkości obliczamy dzieląc przebyta drogę przez czas trwania ruchu.

-         Uczeń potrafi obliczyć w wykresu s(t) wartość prędkości ciała.

-         Na podstawie znajomości szybkości w ruchu jednostajnym uczeń potrafi sporządzić wykres s(t)

-         Uczeń potrafi obliczyć szybkość średnią.

-         Uczeń potrafi na wybranych przykładach opisać różnicę miedzy szybkością średnią i chwilową.

-         Uczeń wie, jaki jest sens fizyczny wartości przyspieszenia.

-         Uczeń rozumie i rozpoznaje na podstawie przyrostów szybkości w jednakowych odstępach czasu ruch jednostajnie przyspieszony.

-         Uczeń zna własności ruchu jednostajnie przyspieszonego i umie z nich korzystać.

-         Uczeń rozumie, co to znaczy, że ciało porusza się ruchem jednostajnie opóźnionym i potrafi korzystać ze znajomości własności tego ruchu i z wykresu v(t) obliczyć czas i drogę hamowania.

-         Uczeń rozumie, co to znaczy, że prędkość i przyspieszenie są wielkościami wektorowymi.

Wymagania na ocenę bardzo dobrą obejmują wszystkie wymagania na niższe oceny oraz:

-         Uczeń potrafi swobodnie przekształcać jednostki.

-         Uczeń potrafi swobodnie korzystać ze wzorów, przekształcać je i obliczać każdą z wielkości fizycznych.

-         Na podstawie wykresów x(t) dla kilku ruchów jednostajnych, uczeń potrafi prawidłowo je rozpoznać i nazwać, a następnie na podstawie informacji uzyskanych z tych wykresów sporządzić wykres v(t).

-         Uczeń potrafi sporządzić wykres v(t) znając drogi przebyte różnymi rodzajami ruchów w kilku kolejnych odstępach czasu.

-         Uczeń potrafi obliczyć średnia szybkość na podstawie wykresu v(t).

-         Uczeń potrafi na podstawie znajomości przyspieszenia sporządzić wykres v(t).

-         Uczeń potrafi wyznaczyć wielkość fizyczną na podstawie wykresu.

-         Uczeń wie, ze przemieszczenie, prędkość i przyspieszenie są wektorami i potrafi to objaśnić na przykładach, podając w każdym przypadku wszystkie cechy wektora.

-         Uczeń potrafi samodzielnie objaśnić, jak w fizyce przedstawia się zmiany wielkości fizycznych i podać przykłady.

-         Uczeń potrafi poprawnie wypowiedzieć definicje przyspieszenia i wartości przyspieszenia, objaśnić różnicę i poprzeć przykładami.

-         Uczeń potrafi wymienić niektóre rodzaje oddziaływań.

-         Uczeń potrafi na prostym przykładzie wykazać wzajemność oddziaływań.

-         Uczeń wie, że bezwładność to cecha ciała, która wiąże się z jego masą.

-         Uczeń rozpoznaje na przykładach zjawisko bezwładności. Uczeń wie, że opisując oddziaływania posługujemy się pojęciem siły.

-         Uczeń wie, że wartość siły wyrażamy w niutonach.

-         Uczeń wie, że Ziemia przyciąga wszystkie ciała.

-         Uczeń umie podać przykłady oporów ruchu.

-         Uczeń wie, że jedną z przyczyn występowania tarcia jest chropowatość stykających się powierzchni.

-         Uczeń potrafi wymienić niektóre sposoby zmniejszania i zwiększania tarcia.

-         Uczeń wie, ze na ciała poruszające się w powietrzu działa siła oporu powietrza.

Wymagania na ocenę dostateczną obejmują wszystkie wymagania na ocenę dopuszczającą i ponadto:

-         Uczeń rozpoznaje na przykładach statyczne i dynamiczne skutki oddziaływań.

-         Uczeń wie, że masa jest miarą bezwładności ciała.

-         Uczeń wie, że wartość pędu ciała zależy od jego masy i szybkości.

-         Uczeń rozumie, co to znaczy że siła jest wielkością wektorową i potrafi ją przedstawić graficznie.

-         Uczeń rozumie pojęcie siły wypadkowej i potrafi znaleźć graficznie wypadkową dwóch sił o tym samym kierunki.

-         Uczeń rozumie pojecie siły równoważącej i potrafi znaleźć graficznie silę równoważącą inną siłę.

-         Uczeń potrafi stosować drugą zasadę dynamiki Newtona w prostych przykładach życia codziennego.

-         Uczeń wie, ze siła ciężkości czyli siła z jaką Ziemia przyciąga ciało jest wprost proporcjonalna do masy tego ciała.

-         Uczeń wie, że tarcie występujące przy toczeniu ma mniejszą wartość niż przy przesuwaniu jednego ciała po drugim.

-         Uczeń potrafi podać sposoby zmniejszania i zwiększania oporów ruchu.

 

Wymagania na ocenę dobrą obejmują wszystkie wymagania na niższe oceny i ponadto:

-         Uczeń rozumie że pęd jest wielkością wektorową.

-         Uczeń potrafi obliczyć wartość pędu na podstawie znajomości masy i wartości prędkości.

-         Uczeń rozumie zasadę zachowania pędu i potrafi z niej skorzystać w zadaniach nie wymagających formalnych rachunków.

-         Uczeń umie wyrazić 1N poprzez jednostki podstawowe układu SI.

-         Uczeń potrafi w dowolnym przykładzie wymienić siły działające na ciało, narysować wektory obrazujące te siły, podać wszystkie cechy tych sił i ich źródła.

-         Uczeń potrafi zastąpić kilka sił działających wzdłuż jednej prostej siłą wypadkową.

-         W przykładach przedstawiających ciała spoczywające lub poruszające się ruchem jednostajnym prostoliniowym, uczeń potrafi wskazać równoważące się siły, działające na takie ciała.

-         Uczeń zna druga zasadę dynamiki Newtona potrafi ją stosować w przykładach z otoczenia.

-         Uczeń potrafi korzystać z matematycznej postaci drugiej zasady dynamiki i obliczyć występujące w tym wzorze wielkości fizyczne.

-         Uczeń potrafi podąć przykłady działania siły sprężystości.

-         Uczeń potrafi obliczyć ciężar ciała o znanej masie.

-         Uczeń zna trzecią zasadę dynamiki Newtona i potrafi poprawnie objaśnić prezentowane mu przykłady , w tym także podać cechy sił wzajemnego oddziaływania.

-         Uczeń wie, że wartość siły tarcia zależy od wartości siły przyciskającej ciało do podłoża.

-         Uczeń umie wyjaśnić spadanie ciał w oparciu o zasady dynamiki Newtona.

Wymagania na ocenę bardzo dobrą obejmują wszystkie wymagania na niższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi rozwiązywać jakościowe zadania problemowe dotyczące bezwładności ciał.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać jakościowe zadania problemowe dotyczące zasady zachowania pędu.

-         Uczeń potrafi wykonywać zadania obliczeniowe (wraz z przekształcaniem jednostek) dotyczące: wartości pędu, zasady zachowania pędu, spadania ciał, drugiej zasady dynamiki.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać jakościowe problemy związane z zasadami Newtona.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać jakościowe problemy dotyczące sił tarcia.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać złożone problemy wymagające dobrej znajomości kilu zjawisk lub praw.

-         Uczeń potrafi obliczać wartości wielkości fizycznych, posługując się wykresami.

-         Uczeń wie, że ruch po okręgu wymaga działania siły.

-         Uczeń wie, że wszystkie ciała przyciągają się wzajemnie.

Wymagania na ocenę dostateczną obejmują wszystkie wymagania na ocenę dopuszczającą niż

 i ponadto:

-         Uczeń wie, że warunkiem ruchu po okręgu jest działanie siły wypadkowej zwróconej do środka okręgu.

-         Uczeń wie, że każde dwa ciała obdarzone masą przyciągają się wzajemnie siłą grawitacji, której wartość jest tym większa im większe są masy ciał oraz tym mniejsza im bardziej oddalone są oddziałujące ciała.

-         Uczeń wie, że masa ciała nie zależy od miejsca, w którym to ciało się znajduje.

Wymagania na ocenę dobrą obejmują wszystkie wymagania na niższe oceny i ponadto:

-         Uczeń rozumie, że w ruchu jednostajnym po okręgu zmienia się kierunek prędkości

-         Uczeń potrafi przewidzieć jak porusza się ciało w chwili, gdy przestaje na nie działać siła dośrodkowa.

-         Uczeń wie, że siła powszechnego ciążenia jest wprost proporcjonalna do iloczynu mas oddziałujących ze sobą ciał i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi.

-         Uczeń rozumie, że siły grawitacji podlegają trzeciej zasadzie dynamiki Newtona.

Wymagania na ocenę bardzo dobrą obejmują wszystkie wymagania na niższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi objaśnić działanie siły dośrodkowej na przykładach z życia codziennego, a także na przykładach nietypowych.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać problemy związane z prawem powszechnego ciążenia.

 

 

-         Uczeń rozpoznaje przykłady wykonania pracy w sensie fizycznym.

-         Uczeń wie, że prace wyrażamy w dżulach.

-         Uczeń potrafi w prostych przykładach z życia codziennego, rozróżnić urządzenia o większej i mniejszej mocy.

-         Uczeń wie, że moc wyrażamy w watach.

-         Uczeń rozróżnia ciała posiadające energię potencjalną grawitacji, energię potencjalną sprężystości, energię kinetyczną.

-         Uczeń potrafi, w podanym prostym przykładzie, opisać przemiany energii mechanicznej.

Wymagania na ocenę dostateczną obejmują wszystkie wymagania na ocenę dopuszczającą niż

 i ponadto:

-         Uczeń wie, że w niektórych przypadkach prace można obliczyć, mnożąc wartość siły działającej na ciało przez przebytą przez to ciało drogę.

-         Uczeń wie, że o mocy decyduje wykonana praca przez urządzenie w jednostce czasu.

-         Uczeń potrafi rozpoznawać na przykładach układy zdolne do wykonania pracy.

-         Uczeń rozumie, że energia potencjalna grawitacji wzrasta z odległością ciała od Ziemi.

-         Uczeń potrafi obliczyć energię potencjalna ze wzoru.

-         Uczeń rozumie, że energia kinetyczna ciała wzrasta wraz ze wzrostem wartości prędkości tego ciała.

-         Uczeń potrafi obliczyć energie kinetyczna ze wzoru.

-         Uczeń potrafi intuicyjnie posługiwać się zasada zachowania energii.

-         Uczeń potrafi nazwać silę, która wykonuje pracę nad spadającym swobodnie ciałem.

Wymagania na ocenę dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi nazwać silę wykonującą pracę w przykładach z życia codziennego.

-         Uczeń wie, że energia kinetyczna i potencjalna grawitacji zależą od masy ciała.

-         Uczeń zna warunki przy których można obliczyć pracę ze wzoru W = F s.

-         Uczeń rozumie co to znaczy, że praca wykonana ma wartość 1J.

-         Uczeń potrafi obliczyć każdą z wielkości występujących wz wzorach W= Fs, P=W/t.

-         Uczeń potrafi objaśnić co to znaczy, że moc wynosi 1W.

-         Uczeń potrafi skorzystać z zasady zachowania energii w najprostszym przypadku, tj. mgh = mv/2.

-         Uczeń wie, ze sformułowanie: ciało posiada energię grawitacji jest równoważne sformułowaniu: układ ciało – Ziemia posiada energię potencjalną grawitacji

-         Uczeń rozumie, że zmiana energii potencjalnej zależy od zmiany odległości miedzy oddziałującymi ciałami, a nie od toru, po jakim poruszało się któreś z tych ciał, ani od przebytej drogi.

-         Uczeń potrafi zaobserwować w praktyce, że ΔE = W.

Wymagania na ocenę bardzo dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi rozwiązywać zadania z wykorzystaniem wzorów W = Fs, P = W/t, P = Fs/t.

-         Uczeń potrafi sporządzić wykresy F(s) dla F = const.

-         Uczeń potrafi z wykresu F(s) odczytać pracę wykonaną na danej drodze.

-         Uczeń potrafi sporządzić wykres zależności W(t).

-         Uczeń potrafi obliczyć każdą z wielkości występujących we wzorach na energię potencjalną i kinetyczną wraz z przekształceniem jednostek.

-         Uczeń potrafi obliczyć energię potencjalna grawitacji, względem dowolnego wybranego poziomu zerowego.

-         Uczeń potrafi sporządzić wykres E(h) dla m = const.

-         Uczeń potrafi z wykresu E(h) odczytać masę ciała.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać problemy wynikające ze związku ΔE = W.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać problemy, wykorzystujące zasadę zachowania energii mechanicznej.

 

 

-         Uczeń w przedstawionych prostych przykładach rozróżnia ciała stałe, ciecze i gazy.

-         Uczeń potrafi zmierzyć objętość cieczy za pomocą menzurki.

-         W podanych przykładach uczeń rozróżnia własności ciał stałych; kruchość, plastyczność, sprężystość.

-         Uczeń wie, że wszystkie ciała składają się z cząsteczek.

-         Uczeń wie, że cząsteczki są w ciągłym ruchu.

-         Uczeń wie, że cząsteczki przyciągają się wzajemnie.

-         Uczeń potrafi podać objaśnienie ( na podstawie teorii cząsteczkowej budowy materii) prostych zjawisk z życia codziennego, dotyczących np. dyfuzji.

-         Uczeń potrafi zmierzyć masę ciała za pomocą różnych wag.

Wymagania na ocenę dostateczną obejmują wszystkie wymagania na ocenę dopuszczającą niż

 i ponadto:

-         Uczeń potrafi wyznaczyć objętość ciała stałego za pomocą menzurki.

-         Uczeń wie, ze ciała stałe zachowują swoja objętość i kształt.

-         Uczeń wie, ze ciecze zachowują objętość i przyjmują kształt naczynia.

-         Uczeń wie, że ciała stałe i ciecze są nieściśliwe.

-         Uczeń wie, że gazy nie maja własnego kształtu i objętości.

-         Uczeń wie, że gazy są ściśliwe i rozprężliwe.

-         Właściwości ciał stałych, cieczy i gazów uczeń potrafi wytłumaczyć wiedząc, że – odległości miedzy cząsteczkami gazu są największe, siły międzycząsteczkowe w gazach są najmniejsze.

-         Uczeń wie, że w wyższej temperaturze cząsteczki średnio poruszają się szybciej.

-         Uczeń zna zjawisko dyfuzji.

-         Uczeń wie, że istnieją różne skale temperatur.

-         Uczeń potrafi obliczyć różnicę temperatur.

-         Uczeń potrafi intuicyjnie posługiwać pojęciem gęstości i odczytać z tablicy gęstość substancji.

Wymagania na ocenę dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi zaproponować doświadczenie świadczące o tym, ze ciecz nie ma własnego kształtu, że miana kształtu ciała stałego nie powoduje zmiany jego objętości.

-         Uczeń potrafi objaśnić wynik doświadczeń na podstawie modelu cząsteczkowej budowy materii.

-         Uczeń wie, jak w fizyce cząsteczkowej oblicza się wartości średnie różnych wielkości fizycznych.

-         Uczeń wie, że w wyższej temperaturze średnia energia kinetyczna cząsteczek ciała jest większa.

-         Uczeń potrafi przeliczyć temperatury w skali Celsjusza na skalę Kelvina i na odwrót.

-         Uczeń wie, że cząsteczki różnych substancji różnią się wielkością.

-         Uczeń odróżnia pierwiastki od związków chemicznych.

-         Uczeń rozumie, że masa jest miara ilości substancji.

-         Uczeń rozumie pojecie gęstości.

-         Uczeń potrafi obliczyć każdą z wielkości występujących we wzorze ρ = m/V.

-         Uczeń wie w jakich jednostkach wyraża się gęstość.

Wymagania na ocenę bardzo dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi wyjaśnić wyniki doświadczeń, w których demonstruje się właściwości ciał stałych, cieczy i gazów.

-         Uczeń potrafi podać dokładność z jaką dokonuje się pomiaru objętości. temperatury i masy, posługując się danym przyrządem.

-         Uczeń potrafi wytłumaczyć dlaczego ciecze i ciała stałe są nieściśliwe.

-         Uczeń potrafi objaśnić zjawiska związane z występowaniem sił międzycząsteczkowych; zwilżanie, kształt kropli cieczy w stanie nieważkości.

-         Uczeń potrafi sporządzić wykres m(V) na podstawie znajomości ρ.

-         Uczeń wie ile wynosi gęstość wody.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać zadania rachunkowe i problemy jakościowe.

 

 

-         uczeń rozumie związek energii wewnętrznej ciała z jego temperaturą.

-         Uczeń potrafi rozpoznać na przykładach przypadki, w których wskutek wykonanej pracy wzrasta energia mechaniczna, a w których wzrasta energia wewnętrzna.

-         Uczeń potrafi rozpoznać przykłady zmiany energii wewnętrznej przez wymianę ciepła z otoczeniem.

-         Uczeń potrafi rozpoznać na przykładach konieczność używania dobrych i złych przewodników ciepła.

-         uczeń potrafi rozpoznać w swoim otoczeniu zjawiska świadczące o tym, że objętość ciał zmienia się przy zmianie temperatury.

-         Uczeń wie na czym polega topnienie, krzepniecie, parowanie i skraplanie.

-         Uczeń wie, że różne substancje krzepną i wrą w różnych temperaturach.

Wymagania na ocenę dostateczną obejmują wszystkie wymagania na ocenę dopuszczającą niż

 i ponadto:

-         uczeń wie, że zmiana energii wewnętrznej następuje przez wykonanie pracy lub wymianę ciepła z otoczeniem.

-         Uczeń wie, co nazywamy ciepłem.

-         Uczeń wie, że ciepło może przechodzić z ciała o wyższej temperaturze do ciała o niższej temperaturze.

-         Uczeń wie, że ciepło wyrażamy w dżulach.

-         Uczeń rozumie, że energia mechaniczna ciała nie wpływa na energię wewnętrzną tego ciała.

-         Uczeń rozumie sens fizyczny ciepła właściwego.

-         Uczeń rozumie praktyczne znaczenie dużej wartości ciepła właściwego wody.

-         Uczeń wie, że podczas topnienia i wrzenia temperatura substancji nie zmienia się.

-         Uczeń wie od czego zależy szybkość parowania cieczy.

Wymagania na ocenę dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń zna znaczenie wielkości fizycznych, którymi posługujemy się przy opisie zjawisk cieplnych.

-         Uczeń zna składniki energii wewnętrznej.

-         Uczeń rozumie, że skoro energia wewnętrzna jest sumą energii wszystkich cząsteczek, to zależy od masy ciała.

-         Uczeń potrafi posługiwać się pierwszą zasadą termodynamiki w prostych przykładach ilościowych.

-         Uczeń potrafi objaśnić zmiany energii wewnętrznej w przykładach z codziennego życia

-         Uczeń potrafi rozwiązywać proste zadania związane ze zmiana energii mechanicznej w wewnętrzną

-         Uczeń dostrzega w przykładach z codziennego życia znaczenie dobrego i złego przewodnictwa ciepła.

-         Uczeń rozumie, że zmiana objętości ciała powoduje zmianę jego gęstości.

-         Uczeń zna zasadę działanie taśmy bimetalicznej.

Wymagania na ocenę bardzo dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi rozwiązywać jakościowe i ilościowe problemy związane z pierwsza zasadą termodynamiki.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać problemy dotyczące wykorzystania gazów jako izolatorów ciepła.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać zadania problemowe związane z zamianą energii mechanicznej w energię wewnętrzną.

-         Uczeń zna trzy sposoby przekazywania ciepła.

-         Uczeń wie, że woda rozszerza się anomalnie i zna praktyczne skutki tego zjawiska.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać problemy związane z rozszerzalnością temperaturową ciał.

-         Uczeń potrafi sporządzić wykres zależności t(Q).

-         Uczeń potrafi rozwiązywać zadania obliczeniowe z zastosowaniem bilansu energii wewnętrznej.

 

-         Uczeń rozpoznaje ruch drgający spośród innych ruchów.

-         Uczeń wie, że fale sprężyste nie mogą się rozchodzić w próżni.

-         Uczeń wie, że w danym ośrodku fala porusza się ze stała szybkością.

-         Uczeń wie, z jaka szybkością porusza się fala głosowa w powietrzu.

-         Uczeń wie, że fala dobiegając do przeszkody może ulec odbiciu lub pochłonięciu.

-         Uczeń wie, jak powstaje echo.

-         Uczeń rozumie pojęcie szybkości naddźwiękowej.

-         Uczeń wie, że podczas mówienia, źródłem dźwięków są struny głosowe.

Wymagania na ocenę dostateczną obejmują wszystkie wymagania na ocenę dopuszczającą niż

 i ponadto:

-         Uczeń zna pojęcia: okres, częstotliwość, amplituda.

-         Uczeń wie, w jakich jednostkach wyrażamy wymienione wielkości fizyczne.

-         Uczeń rozumie, że dla podtrzymania ruchu drgającego ciała trzeba mu dostarczyć energię.

-         Uczeń wie, że człowiek słyszy drgania o częstotliwości od 20 – 20000 Hz.

-         Uczeń wie, że źródłem dźwięku są ciała drgające.

-         Uczeń potrafi wytworzyć na wodzie falę kolistą i płaską.

-         Uczeń wie, co nazywamy długością fali.

Wymagania na ocenę dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi obliczyć częstotliwość na podstawie znajomości okresu i odwrotnie.

-         Uczeń wie, na czym polega izochronizm wahadła.

-         Uczeń zna związek okresu wahadła z długością tego wahadła.

-         Uczeń wie, ze substancję w której rozchodzi się fala nazywamy ośrodkiem.

-         Uczeń rozróżnia fale poprzeczne od fal podłużnych.

-         Uczeń wie, jak przenoszona jest jest energia przez fale poprzeczne, a jak przez fale podłużne, w tym dźwięk.

-         Uczeń potrafi poprawnie obliczyć każdą z wielkości występujących we wzorze λ = V/f.

-         Uczeń wie, jakie cechy dźwięku można zmierzyć, a jakie rozpoznaje ucho.

Wymagania na ocenę bardzo dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi scharakteryzować rodzaje fal i wielkości, które je opisują.

-         Uczeń rozumie szkodliwość hałasu i wie, że jednostką poziomu natężenia jest decybel.

-         Uczeń wie, że fale podłużne mogą rozchodzić się w ciałach stałych, cieczach i gazach a fale poprzeczne tylko w ciałach stałych.

-         Uczeń wie czym są ultradźwięki i infradźwięki oraz zna ich praktyczne zastosowanie.

-         Uczeń potrafi rozwiązać problemowe zadania obliczeniowe związane z ruchem drgającym i falowym.

-         Uczeń potrafi formułować samodzielnie wypowiedzi dotyczące ruchu drgającego i falowego.

 

-         Uczeń wie, od czego zależy ciśnienie.

-         Uczeń wie, że ciśnienie wyrażamy w paskalach.

-         Uczeń wie, że do pomiaru ciśnienia służy barometr.

-         Uczeń zna prawo Pascala i niektóre jego zastosowania.

-         Uczeń wie, że wraz ze wzrostem wysokości ciśnienie atmosferyczne maleje.

-         Uczeń wie, że wraz ze wzrostem głębokości ciśnienie hydrostatyczne wzrasta.

-         Uczeń wie, że na każde ciało zanurzone w cieczy działa zwrócona ku górze siła wyporu.

Wymagania na ocenę dostateczną obejmują wszystkie wymagania na ocenę dopuszczającą niż

 i ponadto:

-         Uczeń wie, jak obliczyć ciśnienie.

-         Uczeń rozumie, ze ciśnienie wywierane przez gaz na ściany naczynia jest spowodowane zderzeniami cząsteczek gazu ze ścianami naczynia.

-         Uczeń wie, co jest przyczyną występowania ciśnienia atmosferycznego.

-         Uczeń wie, od czego zależy ciśnienie hydrostatyczne.

-         Uczeń zna niektóre zastosowania naczyń połączonych.

-         Uczeń wie, że wartość siły wyporu zależy od gęstości cieczy.

Wymagania na ocenę dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń rozumie sens fizyczny pojęcia ciśnienia.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać proste zadania z życia codziennego związane z występowaniem i zmianami ciśnienia.

-         Uczeń potrafi objaśnić prawo Pascala na podstawie teorii kinetyczno – molekularnej.

-         Uczeń potrafi objaśnić zasadę działania podnośnika i hamulca hydraulicznego.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać zadania jakościowe i obliczeniowe związane z występowaniem ciśnienia hydrostatycznego, wykorzystując wzór: p = qgh.

-         Uczeń rozumie warunki pływania i potrafi zastosować I zasadę dynamiki Newtona do wyjaśnienia tego zjawiska.

-         Uczeń potrafi rozpoznać sytuacje, które ilustrują prawa Pascala i Archimedesa.

-         Uczeń wie, co to jest kształt aerodynamiczny.

-         Uczeń rozumie dlaczego poziom cieczy jednorodnej w naczyniach połączonych jest jednakowy, niezależnie od kształtu ciała.

Wymagania na ocenę bardzo dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi rozwiązywać problemy związane z występowaniem ciśnienia atmosferycznego i hydrostatycznego.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać problemy związane z praktycznym zastosowaniem praw Pascala i Archimedesa.

-         Uczeń potrafi formułować samodzielnie wypowiedzi dotyczące problemów hydrostatyki i aerostatyki.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać problemy integrujące wiedzę z mechaniki i hydrostatyki.

 

-         Uczeń potrafi rozpoznać kontekst, w którym pojęcia „ładunek” używa się jako wielkości fizycznej.

-         Uczeń wie, że ładunek elektryczny wyrażamy w kulombach.

-         Uczeń wie, jak oznaczamy ciało naelektryzowane ujemnie, a jak ciało naelektryzowane dodatnio.

-         Uczeń wie, ze ciała naelektryzowane jednoimienne się odpychają, a różnoimiennie – przyciągają się wzajemnie.

-         Uczeń zna składniki atomu: protony, neutrony i elektrony.

-         uczeń zna sposoby elektryzowania ciał i potrafi je zademonstrować.

-         Uczeń potrafi rozpoznać kontekst, w którym pojęcie „napięcia” używa się w znaczeniu elektrycznej wielkości fizycznej.

-         Uczeń zna niebezpieczeństwa związane z występowaniem w przyrodzie zjawisk elektrostatycznych.

Wymagania na ocenę dostateczną obejmują wszystkie wymagania na ocenę dopuszczającą niż

 i ponadto:

-         Uczeń wie na czym polega uziemienie.

-         Uczeń potrafi wyjaśnić zjawisko pioruna.

-         Uczeń wie, jak zbudowany jest atom.

-         Uczeń wie co to jest jon ujemny i dodatni.

-         Uczeń wie, od czego zależy wartość siły wzajemnego oddziaływania naelektryzowanych kulek.

-         Uczeń potrafi wskazać wokół siebie przewodniki i izolatory.

-         Uczeń wie, że w przewodnikach są swobodne elektrony.

-         Uczeń potrafi zastosować elementarne prawa ruchu do ciał naelektryzowanych znajdujących się w polu elektrostatycznym.

-         Uczeń wie, że jednostką napięcia jest 1 wolt.

Wymagania na ocenę dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi korzystać z zasady zachowania ładunku przy rozwiązywaniu prostych problemów.

-         Uczeń rozumie prawo Coulomba, potrafi z niego korzystać i zna zakres jego stosowalności.

-         Uczeń rozumie na czym polega elektryzowanie przez indukcję.

-         Uczeń potrafi przedstawić pole elektrostatyczne za pomocą linii pola.

-         Uczeń wie, od czego zależy wartość siły działającej na ciało naładowane umieszczone w polu elektrostatycznym.

-         Uczeń wie, co nazywamy napięciem i rozumie sens fizyczny tej wielkości.

-         Uczeń potrafi obliczyć dowolną wielkość fizyczną ze wzoru U = W/q.

Wymagania na ocenę bardzo dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi rozwiązywać problemy ilościowe wykorzystujące:

znajomość i zrozumienie pojęcia ładunku elementarnego, znajomość prawa Coulomba, prawa mechaniki, zasadę zachowania ładunku.

-         Uczeń rozumie różnicę w budowie i mechanizmie elektryzowania przewodników i izolatorów.

-         Uczeń rozumie, co to znaczy, ze pole elektryczne jest silne lub słabe i wie, od czego to zależy.

-         Uczeń wie, od czego zależy napięcie miedzy dwoma dowolnie wybranymi punktami, leżącymi na jednej linii pola elektrostatycznego.

 

-         Uczeń zna zasady bezpiecznego posługiwania się urządzeniami elektrycznymi.

-         Uczeń odróżnia dobre i złe przewodniki prądu.

-         Uczeń potrafi wymienić niektóre skutki przepływu prądu elektrycznego.

-         Uczeń potrafi wymienić przykłady odbiorników energii używanych np. w gospodarstwie domowym.

-         Uczeń wie, że natężenie prądu wyrażamy w amperach.

-         Uczeń wie, że do pomiaru natężenia prądu służą amperomierze.

-         Uczeń wie, że napięcie wyrażamy w woltach.

-         Uczeń wie, ze do pomiaru napięcia służą woltomierze.

-         Uczeń wie, ze warunkiem przepływu prądu w przewodniku jest istnienie napięcia między jego końcami.

-         Uczeń wie, że większe napięcie powoduje w danym odbiorniku przepływ prądu o większym natężeniu.

-         Uczeń rozumie, co to znaczy że odbiorniki różnią się mocą.

-         Uczeń wie, że moc wyrażamy w watach i kilowatach.

-         Uczeń wie, że liczniki elektryczne mierzą zużytą energię elektryczną w kilowatogodzinach.

Wymagania na ocenę dostateczną obejmują wszystkie wymagania na ocenę dopuszczającą

 i ponadto:

-         Uczeń rozumie, że przepływ prądu w przewodniku polega na uporządkowanym ruchu elektronów w wyniku przyłożenia napięcia między końcami przewodnika.

-         Uczeń rozumie, że obwód elektryczny musi być zamknięty, by płynął w nim prąd.

-         Uczeń wie, jaki jest prawdziwy kierunek ruchu elektronów, a jaki umowny kierunek prądu.

-         Uczeń wie, że natężenie prądu określa się mierząc ładunek przepływający przez poprzeczny przekrój przewodnika w jednostce czasu.

-         Uczeń potrafi zbudować prosty obwód elektryczny według schematu.

-         Uczeń wie, że opór wyrażamy w omach.

-         Uczeń potrafi obliczyć opór ze wzoru R= U/I.

-         Uczeń potrafi narysować schemat obwodu z kilkoma odbiornikami połączonymi szeregowo lub równolegle,

-         Uczeń potrafi odczytać na liczniku zużytą energię elektryczna,

-         Uczeń potrafi obliczyć prace prądu elektrycznego ze wzoru W = U*I*t.

-         Uczeń potrafi obliczyć moc odbiornika ze wzorów P = U*I, P = W/t.

-         Uczeń potrafi dokonać pomiaru natężenia prądu i napięcia między końcami obwodu elektrycznego.

Wymagania na ocenę dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi obliczyć każdą z wielkości występujących we wzorze U = W/q.

-         Uczeń potrafi obliczyć każda z wielkości występujących we wzorze I = q/t.

-         Uczeń potrafi obliczyć każda z wielkości występujących we wzorze R = U/I.

-         Uczeń potrafi uzasadnić I prawo Kirchhoffa, posługując się zasada zachowania ładunku i korzystać z tego prawa.

-         Uczeń potrafi obliczyć opór zastępczy odbiorników połączonych szeregowo i równolegle.

-         Uczeń rozumie związki miedzy napięciami i natężeniami prądów w łączeniu szeregowym i równoległym.

-         Uczeń potrafi wykonać działania z uwzględnieniem wszystkich jednostek.

-         Uczeń potrafi przekształcić wyrażenie na moc.

-         Uczeń potrafi obliczyć koszt zużytej energii elektrycznej.

-         Uczeń potrafi obliczać wielkości fizyczne na podstawie wykresów w prostych przypadkach.

-         Uczeń potrafi wykorzystać prawa prądu elektrycznego w praktycznych sytuacjach.

Wymagania na ocenę bardzo dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi rozwiązywać problemy ilościowe, wykorzystując poznane prawa i zależności.

-         Uczeń potrafi wyjaśnić, jakie przemiany energii zachodzą w odbiorniku podczas przepływu prądu.

-         Uczeń potrafi obliczyć wielkości fizyczne na podstawie wykresów.

-         Uczeń potrafi sporządzić wykres na podstawie znajomości zależności wyrażonej wzorem.

-         Uczeń wie, że opór elektryczny przewodnika zależy od długości i pola przekroju poprzecznego.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać zadania dotyczące przemiany energii elektrycznej w energie wewnętrzna i energię mechaniczna.

-         Uczeń wie, że nie wszystkie substancje posiadają właściwości magnetyczne.

-         Uczeń wie, że magnes ma dwa bieguny.

-         Uczeń wie, że bieguny jednoimienne odpychają się a różnoimienne przyciągają się.

-         Uczeń wie, że wokół Ziemi istnieje pole magnetyczne i zna położenia biegunów N i S.

-         Uczeń potrafi wymienić przykłady zastosowania elektromagnesu.

-         Uczeń wie, do czego służy silnik.

 

Wymagania na ocenę dostateczną obejmują wszystkie wymagania na ocenę dopuszczającą

 i ponadto:

-         Uczeń wie, że w pobliżu magnesu istnieje pole magnetyczne, w którym przedmioty żelazne i stalowe magnesują sie.

-         Uczeń wie, że pole magnetyczne graficznie przedstawia sie za pomocą linii pola magnetycznego.

-         Uczeń wie, że najsilniejsze oddziaływanie występuje przy biegunach.

-         Uczeń zna zastosowanie elektromagnesu.

-         Uczeń wie, że występowanie siły elektrodynamicznej wykorzystuje sie w budowie silnika.

-         Uczeń wie, że zmiana pola magnetycznego wewnątrz zwojnicy powoduje przepływ prądu, a zjawisko nazywa się indukcją magnetyczną.

-         Uczeń wie, że transformator nie może spełniać swojego zadania, jeśli jest zasilany prądem stałym.

-         Uczeń zna niektóre właściwości fal elektromagnetycznych.

 

Wymagania na ocenę dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi określić zwrot linii pola magnetycznego wokół przewodnika z prądem.

-         Uczeń potrafi podać położenie biegunów N i S zwojnicy, przez którą płynie prąd elektryczny.

-         Uczeń wie, ze pole magnetyczne elektromagnesu zależy od liczby zwojów zwojnicy i natężenia prądu.

-         Uczeń potrafi opisać różnice i podobieństwa między polem magnetycznym i elektrycznym.

-         Uczeń potrafi posługiwać się regułą lewej dłoni do określania kierunku i zwrotu siły elektrodynamicznej.

-         Uczeń wie, że prąd indukcyjny powstaje w zamkniętym obwodzie na skutek zmiany pola magnetycznego.

-         Uczeń potrafi podać położenie biegunów N i S zwojnicy w której wytworzono prąd indukcyjny przez zbliżenie magnesu sztabkowego.

-         Uczeń wie, ze transformator służy do zmiany napięcia prądu przemiennego.

-         Uczeń zna związek Z1/Z2=U1/U2 dla transformatora.

-         Uczeń zna rodzaje fal elektromagnetycznych.

-         Uczeń wie, że fala elektromagnetyczna rozchodzi się w próżni z szybkością c=300000km.s.

-         Uczeń zna zależność miedzy długością fali i częstotliwością.

 

Wymagania na ocenę bardzo dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi wyjaśnić zasadę transformatora.

-         Uczeń zna praktyczne zastosowanie transformatora.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać różne problemy związane ze zjawiskami magnetycznymi i elektromagnetycznymi.

-         Uczeń potrafi objaśnić zasadę działania prądnicy.

-         Uczeń wie, że właściwości i zastosowanie fal elektromagnetycznych zależą od częstotliwości.

-         Uczeń wie, co to jest widmo fal elektromagnetycznych.

-         Uczeń potrafi czytać tekst naukowy, wyciągać z niego wnioski i prezentować je.

 

-         Uczeń potrafi podać przykłady naturalnych i wtórnych źródeł światła.

-         Uczeń wie, że światło odbija się od powierzchni wypolerowanych.

-         Uczeń wie, jak wykorzystuje się w praktyce zjawisko odbicia światła od zwierciadeł.

-         Uczeń wie, jak biegną promienie równoległe do głównej osi optycznej po odbiciu od zwierciadła i przejściu przez soczewkę.

-         Uczeń wie, że im krótsza jest ogniskowa, tym większa jest zdolność skupiająca soczewki.

-         Uczeń wie, ze obrazy rzeczywiste powstają na ekranach, a pozorne nie.

-         Uczeń wie, że nadmierne opalanie się jest szkodliwe dla zdrowia.

 

Wymagania na ocenę dostateczną obejmują wszystkie wymagania na ocenę dopuszczającą

 i ponadto:

-         Uczeń zna prawo odbicia.

-         Uczeń wie, jak jest zbudowany i do czego służy peryskop.

-         Uczeń wie, że przy x f powstają obrazy pozorne, powiększone, proste.

-         Uczeń rozróżnia zjawiska odbicia, rozproszenia, pochłaniania światła.

-         Uczeń wie, że zwierciadła wypukłe i soczewki wklęsłe rozpraszają światło.

-         Uczeń wie, że przy przejściu z jednego do drugiego ośrodka promienie ulegają załamaniu.

-         Uczeń wie, że załamaniu światła białego towarzyszy rozszczepienie.

-         Uczeń wie, że szkodliwe skutki opalania sie powoduje promieniowanie ultrafioletowe.

-         Uczeń wie, ze częstotliwość światła fioletowego jest największa, a czerwonego najmniejsza.

-         Uczeń wie, że przedmioty białe odbijają energię świetlną, a czarne pochłaniają ją.

 

Wymagania na ocenę dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi zastosować prawo odbicia w różnych sytuacjach praktycznych.

-         Uczeń zna i potrafi wykorzystać prawo załamania.

-         Uczeń potrafi nazwać soczewkę na podstawie jej kształtu.

-         Uczeń potrafi przeprowadzić konstrukcję obrazu w zwierciadle wklęsłym i soczewce skupiającej.

-         Uczeń potrafi, na podstawie znajomości położenia przedmiotu względem zwierciadła (soczewki), przewiedzieć cechy obrazu, na podstawie cech obrazu określić położenie przedmiotu względem zwierciadła lub soczewki.

-         Uczeń potrafi obliczyć zdolność skupiająca soczewki na podstawie znajomości jej ogniskowej.

-         Uczeń zna kolejność barw światła powstających w zjawisku rozszczepienia i ich cechy.

 

Wymagania na ocenę bardzo dobrą obejmują wszystkie wymagania na poniższe oceny i ponadto:

-         Uczeń potrafi wykorzystać w trudniejszych zadaniach jakościową znajomość prawa załamania.

-         Uczeń potrafi rozwiązywać problemy związane ze zjawiskami optycznymi.

-         Uczeń wie, jak powstają barwy różnych przedmiotów nieprzeźroczystych.

-         Uczeń zna warunki, w których zachodzi całkowite wewnętrzne odbicie i zna zastosowania tego zjawiska.

-         Uczeń potrafi opisać zachodzące w przyrodzie zjawiska optyczna.